Kralın kızı ile 6 prens evlenmek istiyor.Ancak prenses matematik hayranı ve kendi gibi matematiğe hayran bir eş arıyor.Sorulan soruyu çözecek ona benimle evlenmeyi hakeder diyor.

A,B,C gibi sepetlerde bilyalar var.
1-A'daki bilyaların üçte birini alıp B'ye ekle.
2-B'deki bilyaların beşte birini alıp C'ye ekle.
3-C'deki bilyaların yarısını alıp A'ya ekle.
4-A'daki bilyaların yarısını alıp B'ye ekle.
5-B'deki bilyaların üçte birini alıp C'ye ekle.
6-C'deki bilyaların beşte birini alıp A'ya ekle.
YAPILAN İŞLEMLE BÜTÜN SEPETLERDEKİ BİLYA SAYILARI EŞİTLENDİ.BAŞLANGIÇTA A-B-C SEPETLERİNDE KAÇ BİLYA VARDI ?

CEVAP:A=18,B=9,C=21
A____B____C
18____9___21 (1.aşama)
12___15___21 (2.aşama)
12___12___24 (3.aşama)
24___12___12 (4.aşama)
12___24___12 (5.aşama)
12___16___20 (6.aşama)
16___16___16

İtalya Cenevre üniversitesi'nde psikoloji ve psikiyatri profesörü olan Willy Pasini, yıllardır aşk ile yemek arasındaki ilişkiyi inceliyor. Pasini, insanların yemek yeme alışkanlığı ile aşka bakışlarının da paralel olduğunu belirtiyor ve dört kişilik tipi ortaya koyuyor:
1- Birden çok ilişkiye eğilimli olan kişiler, nerede, ne buluyorsa yiyorlar.
2- Sürekli eş değiştirenler, baskıcı bir duygusal bağdan kaçınıyor, yemek zevklerini çok geliştiriyorlar, en iyi egzotik lokantaları biliyorlar.
3- Sevimli, yumuşak ve sevgililerinin isteklerine karşı duyarlı olanlar, lokantada "ben de seninkinden istiyorum" diyenler..
4- Sağlam, duygusal temellere dayanan ilişki isteyenler, sofrada saattler geçiriyor..
Profesöre göre, birinin sofradaki davranışları aşk hayatındaki tutumunu da açıklıyor. Sadece yemeği yavaş ya da hızlı yemesi bile kişinin ilişkisine yaklaşımının göstergesidir.

"Terk edenler asla kazanamaz. Kazanan asla terk etmez. Bazı insanlar çalışırken keyifle ıslık çalar.
Hayatları muhteşemdir. Bazıları durmadan ağlar ve inler...
Ben çocuklara hep aynı şeyi söylerim...
'şikayet etmeyin, itham etmeyin, açıklamaya çalışmayın..'
Hayatın sloganı, 'Asla bırakmayacaksın' dır. Çoğu terk edişimizde, zafere birkaç adım kaldığının farkında bile olmayız.
Başarı, yarışmanın kendisinden bir saniye daha fazla dayanabilirsek, bizimdir."

Fizikçi, matematikçi, kimyacı, jeolog ve antropologdan oluşan bir heyet bir araştırma için arazide bulunmaktadır. Birden yağmur bastırır. Hemen yakındaki bir arazi evine sığınırlar. Ev sahibi bunlara bir şeyler ikram etmek için biraz ayrılır.Hepsinin dikkati soba üzerinde toplanır. Soba yerden 1 m. kadar yukarda, altındaki dizili taşların üzerindedir. Sobanın niçin böyle kurulmuş olabileceğine dair bir tartışma başlar.

Kimyacı, "adam sobayı yükselterek aktivasyon enerjisini düşürmüş,böylece daha kolay yakmayı amaçlamış";

fizikçi, "adam sobayı yükselterek konveksiyon yoluyla odanın daha kısa sürede ısınmasını sağlamak istemiş";

jeolog,"burası tektonik hareketlilik bölgesi olduğundan herhangi bir deprem anında sobanin taşların üzerine yıkılmasını sağlayarak yangin olasılığını azaltmayı amaçlamış";

matematikçi, "sobayı odanın geometrik merkezine kurmuş, böylece de odanın düzgün bir şekilde ısınmasını sağlamış";

antropolog, "adam ilkel topluluklarda görülen ateşe tapmanın daha hafif biçimi olan ateşe saygı nedeniyle sobayı yukarıya kurmuş".

Bu sırada ev sahibi içeri girer ve ona sobanın yukarda olmasının nedenini sorarlar., Adam cevap verir: -"Boru yetmedi."

Adamın biri işyerindeki kantinde arkadaşıyla yemek yerken kolumun ağrısından ölüyorum, diye arkadaşına dert yanmış.
Doktora gitsem iyi olacak demiş. Arkadaşı da "Yahu ne lüzum var" demiş.
"İlerde köşedeki marketin çıkışında yeni bir bilgisayarlı cihaz koydular.
Üç otuz paraya bir jeton alıyorsun kasadan, atıyorsun yanında getirdiğin idrar örneğini açılan kapaktan içeri atıyorsun on saniye sonra neticeyi ve tedavi için yapman gerekenleri öğreniyorsun" demiş.
Gördüğün gibi ucuz ve çabuk diye eklemiş.

Adam hemen bir kaba idrarını doldurup arkadaşının dediğini yapmış ve bilgisayar yazılı olarak cevap vermiş :
Kolunuzda bir cins eklem ağrısı olan tenis elbo oluşmuş. Sıcak suya koyun, ağır işlerden kaçının, iki hafta sonra düzelecektir demiş.
Memnun biçimde eve dönen adam, bir yandan bilgisayarın dediğini uygularken bir yandan da muzurca fikirlere kapılıp bu akıllı cihazın nasıl aldatılabileceğini düşünmeye başlamış.
Ertesi gün olunca bir miktar çeşme suyuna köpeğinden alınmış bir kılı koymuş, üstüne bir şekilde elde ettiği karısının ve kızının idrar örneklerini eklemiş,tüm bu karışımın üzerine bir de mastürbasyon yapıp doğru cihazın yanına varmış. Jetonu atıp kabı makinaya vermiş,on saniye sonra cihazdan yazılı yanıt gelmiş :

1. Çeşme suyunuz çok kireçli. Bir filtre cihazı almayı düşünün.

2. Köpeğinizde kene var. Eczaneden özel bir şampuan alıp köpeğinizi yıkayın.

3.Kızınız kokain bağımlısı. Bir psikiyatri kliniğine yatırın.

4. Karınız hamile. Kız ikizler. Sizden değil. İyi bir avukat bulun.

5. Kendinizi bu yolla tatmin etmeyi bırakmazsanız kolunuz iyileşmez.

Çocuk sahibi olmak bir ayrıcalık, çocuk yetiştirmek ise bir sanattır.....Hayatımızdaki en değerli varlıklar, renkler, ışıltılar, tatlar onlar.

Eğitim sistemimizde çok fazla aksaklıklar var.Çocuklarımızı yetiştirirken ise en önemli faktör aile ve ailedeki eğitim.Kendine güvenen güçlü kişiliğe sahip ve sevgi dolu çocuklar yetiştirebilirsek ileride başarılı bireyler kazanmış oluruz.Ruh sağlığı düzgün ve insani değerlere dair iyi temel eğitim almış bir çocuk, güçlü ve başarılı bir büyüktür gelecekte.

Onları hep sevmek, olumlu ve sıcak yaklaşmak ne güzeldir.Bazen o küçücük yürekler en iyi arkadaşınız hatta sıkı dostunuz olur.Küçücük ellerini tuttuğunuzda ve tertemiz yüreklerine dokunduğunuzda ne kadarda yakındır size, sevginizi hemen alıverirler; karşılık beklemeden vefasızlık etmeden.....

Hoşgörü, sabır en önemli unsur onları yetiştirirken.Arkadaş olmalı ebeveynler.Çocuklar bütün her şeyi hiç eksiksiz o küçücük belleklerine kaydederler.Onların yanında konuşacağınız yada yapacağınız bir yanlış çocukların temelinde izler bırakır.

Ben onları korurken onlara ihtiyacımız olduğunu, ona güvenirken sonuçları ne olursa olsun daima onunla olacağımızı hissettirmeli ve ihtiyaç duyduğunda hep onun yanında olacağımızı bilmesini sağlamalıyız diye düşünüyorum... Sevgisini, ailesini, en sevdiği eşyasını, oyuncağını vs....bir çok şeyi paylaşması gerektiğini, paylaşırsa mutluluğunun daha da artacağını bilmesini sağlamak; çocuklarımızın güzel yetişmesinde en büyük etken olacaktır kanımca.

Büyüklere ve kişiliklere saygılı olması, yardımlaşmayı bilmesini, örf ve dinin temel kurallarına bağlı yetişmesini sağlamakta ahlaki yapısında güçlülük ve sağlamlık getirecektir.

Çocuklarınızı dinleyin, onlara değer verdiğinizi ve sevdiğinizi sık sık dile getirin,Asla dövmeyin, konuşarak eğitin.Onun yardımına zaman zaman ihtiyacınız olduğunu belirtin.Çocuklara asla yalan söylemeyin, onların yanında kötü söz etmeyin, bağırmayın.Doğduğu andan itibaren onunda bir şahsiyet olduğunu ve kişiliğine saygılı olmasını bilin.Başkalarıyla kıyaslamayın ve yabancı kişilerin yanında hele ki sert bir üslupla eleştirmeyin.

Kısacası, çocukları sevin ve onların eğitimine, iyi yetişmesine özen gösterin.Çünkü onlar Türkiye’nin umudu, yarınları.....!!!!!

Yazan: Nur

Bizim isimiz gucumuz "atmak"tir efendim....
Secimden secime "oy atariz"!
Sarki-turku-calgi duyar duymaz "gobek atariz"!
Dugunlerde, seyranlarda "silah atariz" !
Karsimizda zayifi gorunce "tokat atariz" !
Boburlenmek icin yeri geldiginde "palavra atariz" !
Kafalari cekince "nara atariz" !
Kadinlara,kizlara " laf atariz" !
Kirk yilda bir "mektup atariz"!
Sıkılıp bunalirsak ustumuzden "giysiyi atariz"!
Gereksiz bulup gorduklerimizi "sokaga atariz"!
Olur olmaz islere karisir,"haricten gazel atariz"!
Kabahat samur kurk olsa" baskasinin ustune atariz"!
Efkarlanirsak birkac "kadeh atariz"!
Isimize gelmeyeni "soker,cikarir ,atariz"!
Bilmiyorsak, "kafadan atariz"!
Atariz efendim atariz...

Bir fizik profesoru, final sinavinda ogrencileri tek tek odasina aliyomus ve 100 puan degerinde bir soru soruyomus:
"Otobustesiniz, icerisi inanilmaz sicak. N'aparsiniz?"
Odaya giren ogrencilerin hepsi, "Pencereyi acarim hocam" diyomus.
Kil hoca bunun uzerine, "Peki o zaman; pencereden giren havanin hizi nedir?"
diye soruyomus. Soruyu duyan ogrenciler de apisip kaliyomus. Gak, guk
Sudur, budur, ama yok. Haliyle hepsi odadan bi karis suratla cikiyomus. Sira dersi alttan alan bir ogrenciye gelmis. Bu cocuk da, artik o sene okulu bitirmeyi kafasina koymusmus. Hoca yine ayni soruyu sormus:
"Otobustesin ve icerisi feci sicak. N'aparsin?" Bizimki baslamis saymaya. "Kazagimi cikaririm", "gomlegimi cikaririm", "fanilami cikaririm."
Hoca biyik altindan gulerek surekli, "Baska, baska?" diyomus.
"Gazeteyle kendimi yellerim", "Basima su dokerim".
Hoca hala,"Baska baska"deyince cocukcagiz artik dayanamamis,
"Hocam, okulu bitirmem lazim, afedersiniz ama anami da ....seniz o pencereyi acmam!" demis.

SİFONU ÇEKMEYİN ::))

Temel Dallas'daki kuzeni Dursun'u görmeye gitmiş.Dursun Temel'i havaalanında karşılamış. Beraberce dışarı çıkmışlar.Temel bir bakmış 10 metre boyunda bir limuzin! "Uyyy, amma büyük bu,da!" Dursun hafifçe gülmüş. "Temelim burası Amerika! Bura da her bir şey büyük!" Yola çıkmışlar, Dursun'un çiftliğinin kapısından içeri girmişler. Git git bir türlü eve varmıyorlar. Temel şaşkınlık içinde: "Uyy, amma da büyük çiftlik daaa!" Dursun gene hafifçe gülmüş. "Temelim burası Amerika! Burada her bir şey büyük!"Neyse, aksam olmuş, yemek salonuna geçmişler. Salonun ortasında kocaman bir masa Bir ucunda Temel bir ucunda Dursun.

Temel Dursun'u taa uzaktan zor seçiyor. "Uyy!" diye baaarmis. "amma büyük masa, da! " Dursun'un sesi gelmiş"Temelim burası Amerika! Burada her bir şey büyük!" Yemekten sonra Temel'in tuvalete gitmesi gerekmiş. Dursun:"Temelim, alt kata in, soldan uçuncu kapı" diye tarif etmiş.Temel alt kata inmiş ama sol yerine sağdan uçuncu kapıya girmiş.Orası evin havuzunun olduğu yermiş.Her yer karanlık olduğu için Temel elektrik düğmesini ararken havuza düşmüş. Can havliyle başarmaya başlamış: "Sifonu çekmeyiiin!! Sifonu çekmeyiiin!"

Teşekkürler ...K.BIÇAKÇI :))

Adam kitapevinden içeri girdi, tezgahta duran gence sordu :"Sizde "Kadınlara Karşı Zafer Kazanan Erkek" romanı var mı?

Tezgahtar eliyle az ötesini işaret etti :"Var efendim, orada masal kitapları bölümünde bulabilirsiniz.

Teşekkürler K.BIÇAKÇI :))

Zamanın birinde bir kasabada yasayan dünyalar güzeli bir kız varmış.. Bu kız öyle güzelmiş ki çok uzak şehirlerden ve ülkelerden çok zengin, çok yakışıklı, asil pek çok delikanlı onu görmeye gelirmiş.. Kendisiyle evlenmek isteyen nice prensi nice şövalyeyi reddeden güzel kız kimseleri beğenmezmiş.. Bu arada ayni kasabada yasayan ve bu kıza aşık olan genç bir delikanlı da bu kızı istemiş.. Ama kız onu da reddetmiş.. Aradan uzun yıllar geçmiş.. Bizim delikanlı kasabadan ayrılmış.. Kendine başka bir hayat kurmuş ve evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış..

Bir gün yolu bir zamanlar yasadığı güzel, küçük kasabaya düşmüş.. Orada tanıdık birine rastladığında aklına bir zamanlar orada yasayan dünyalar güzeli kız gelmiş ve ona ne olduğunu sormuş.. Yaşlı adam önünde gül bahçesi olan bir evi göstererek kızın evlendiğini söylemiş.. Bizimki bir zamanlar herkesi reddetmiş olan kızın kocasını pek merak etmiş..

Bir gün gizlenip kocasını evden çıkarken görmüş..Kızın kocası şişman, kel ve çirkin mi çirkin bir adammış.. Üstelik zengin almış.. Kız kapıyı açınca kendini tanıtmış ve neden böyle bir adamla evlenmiş olduğunu sormuş.. Kız da ona arkasındaki gül bahçesinden en güzel gülü koparıp getirirse cevabi vereceğini bu arada tek şartının bahçede ilerlerken geriye dönmemesi olduğunu söylemiş.. Adam da bunun üzerine yüzlerce güzel gülün olduğu bahçede ilerlemeye başlamış.. Birden çok güzel sari bir gül görmüş.. Tam ona doğru eğilirken biraz ilerde kocaman pembe bir gül gözüne çarpmış.. Tam ona uzanırken daha ilerde muhteşem güzellikte kırmızı bir gül goncası görmüş.. Derken bir de bakmış ki bahçenin sonuna gelmiş ve mecburen oradaki bir gülü koparıp kıza götürmüs.. Bahçenin en güzel gülünü getirmesini beklerken kız bir de ne görsün yaprakları solmuş cılız bir gül.

Her zaman daha iyisini bulmak isterken ömür geçer ve sen en kötüsüne razı olmak zorunda kalırsın.. Bu yüzden gençlik elden gitmeden elindekiyle yetinebilmeyi öğrenmek gerekir.."

Teşekkürler...F. Z.

YÜREĞİMİN BAĞLARINI ÇÖZ NE OLUR.
YÜREĞİMİ SÜNGER EDEN VE HER SELİ EMEN,
SENİ YÜREĞİMİN EVRENSEL SEVDASI YAPAN,
YÜREĞİMİN BAĞLARINI ÇÖZ.

YÜREĞİMİN BAĞLARINI ÇÖZ NE OLUR.
BANA YILDIZLARI SAYDIRAN AMA SÖNÜK OLAN,
KENDİ YILDIZIMI BİLE SAYAMADIĞIM,
YÜREĞİMİN BAĞLARINI ÇÖZ.

YÜREĞİMİN BAĞLARINI ÇÖZ NE OLUR.
BENİ SEVGİ KALKANINDA MUHAFAZA EDEN,
BENİ UMUTLARLA SANA BAĞLAYAN,
SEVDASIYLA SANA AĞLAYAN,
YÜREĞİMİN BAĞLARIN ÇÖZ NE OLUR.

Teşekkürler... Ömer Türkmenoğlu

BEN SANA MECBURUM
DÜNYA DÖNDÜKÇE YÖRÜNGESİNDE ŞAŞMADAN
GÜNEŞİN IŞINLARI YÜREĞİMİ ISITTIKÇA
CİĞERİM NEFES ALDIKÇA USUL USUL
BEN SANA MECBURUM BİRTANEM

BÜLBÜLLERDE DUYDUKCA SESİNİ YÜREĞİMDE
BİR GÜLE BAKTIKÇA VE SENİ HATIRLADIKÇA
VE HALA BİLMEDİKÇE SENSİZ YAŞANACAĞINI
BEN SANA MECBURUM SULTANIM

AĞLADIKÇA GECELEYİN SANA ŞİİR YAZARKEN
YAZDIĞIM ŞİİRLERİ SANA YAKIŞTIRAMAYIP
BÜKÜP BÜKÜP ÇÖP KUTUSUNA ATARKEN
BEN SANA MECBURUM BİRTANEM

YÜREĞİMİN SİTEMİNE ADINI ANDIKÇA DUR DİYEMİYORSAM
SİNİRLENİP KOPARIYORSAM DOĞUM GÜNÜNÜ TAKVİMLERDEN
RESİMLERE BAKIP TAZELİYORSAM ANILARI
BEN SANA MECBURUM BÜYÜĞÜM

GÜLLERDE KONUŞUYORSAM SANA OLAN AŞKIMI
BAKIŞLARIM BİR YERE SAPLANIYORSA DALIYORSAM
VE HESABINI YAPIYORSAM İSTİKBALİN
BEN SANA MECBURUM BİR TANEM...

BU ŞİİRİN BEN SANA MECBURUM KISMI ATİLLA İLHANIN ŞİİRİNDEN ALINMIŞTIR
Teşekkürler... Ömer Türkmenoğlu

Aksam olup kadının kocası eve geldiğinde , kadın başından geçenleri kocasına anlatır. "Git onlara söyle ben evdeyim içeri gelebilirler" der. Kadın dışarı çıkar ve onları içeri davet eder. "Hepimiz aynı anda içeri girmeyiz." der yaşlı adamlar. kadın öğrenmek ister; "Niye giremezsiniz?" . Yaşlı adamlardan bir tanesi açıklar: "Onun adı ZENGİN" der bir arkadaşını gösterir, ve bir diğerini işaret eder " O BASARI, ben ise SEVGİ." Sonra ekler; "Simdi, içeri gir ve kocanla konuş hangimizi evinizde istersiniz". Kadın içeri girip söylenenleri kocasına anlatır.

Adam duyunca neşelenir. "Ne güzel!!" der ,"Madem öyle, Zengini içeri çağıralım ve evimizi zenginlikle doldursun." Karısı itiraz eder; "Canım, niçin Başarıyı çağırmıyoruz?"

Bu sırada konuştuklarını evin diğer köşesinde bulunan gelinleri duyar. Zıplayarak gelir ve kendi fikrini söyler. "Sevgiyi çağırsak daha iyi olmaz mi? Evimiz sevgiyle dolar!" "Gelinimizin önerisini dikkate alalım" der adam karısına. "Dışarı çık ve Sevgiyi bizim misafirimiz olması için davet et."

Kadın dışarı çıkar ve 3 yaşlı adama sorar ; "Hanginiz Sevgi? Lütfen içeri gel ve misafirimiz ol". Sevgi ayağa kalkar ve eve doğru yürümeye baslar. Diğer iki yaşlı adamda onu takip ederler. Kadın şaşırmış bir şekilde Zengin ve Başarıya sorar ; "Ben sadece Sevgiyi davet ettim, siz niye geliyorsunuz?"

Zengin ve Başarı bir ağızdan cevap verirler; "Eğer Zengin' i yada Başarıyı davet etmiş olsaydın diğer ikisi dışarıda kalırdı, ama sen Sevgiyi davet ettin, O nereye giderse bizde oraya gideriz. Nerede Sevgi var ise, orada Başarı ve Zenginlik de vardır...!!! "

Teşekkürler... Z.P.

Hayatta zor işler,kolay işler var,
Bunları ayıran insan olmak zor.

Bilgiçlik taslamak,konuşmak kolay,
Az ve öz konuşup susan olmak zor.

Akıl vermek kolay,iş bozmak kolay,
Bozuğu onaran insan olmak zor.

Niyet etmek kolay,başlamak zor.
Bir işi bitiren insan olmak zor.

Almak kolay,benlik,bencillik kolay,
Alan insan değil,veren olmak zor.

Merak kolay,olay seyretmek kolay,
Bakan insan değil,gören olmak zor.


Kazanç kolay,servet,zenginlik kolay,
Vicdanlı,namuslu patron olmak zor.

Açları kandırmak,azdırmak kolay,
Açları doyuran insan olmak zor.

Yemin etmek kolay,söz vermek kolay,
Verdiği sözünde duran olmak zor.

Seçilmek,yükselmek,baş olmak kolay,
Sahtekar baskıyı kıran olmak zor.

Hile,yalan,riya,kalleşlik kolay,
Doğru olmak,içten insan olmak zor.

Kan akıtmak kolay,acıtmak kolay,
Acıyan yarayı saran olmak zor.

Nefse uymak kolay,hırslanmak kolay,
Nefsini! ,hırsını yenen olmak zor.

Yuva kurmak,evlenmek,kolay,
Yuvada huzura eren olmak zor.

Yaşam kolay,doğmak,yaşlanmak kolay,
İnsanca yaşlanmak,insan olmak zor.Teşekkürler... Serpil

Belki Bir Gün
Belki birgün, yaşadığım bütün pazartesileri güneşli taşlıklara serer kuruturum!
Belki birgün, duvarlarını sarmaşık kaplamış evlerden birinde kaybolurum!
Belki birgün, kulağıma gelen eski bir şarkının sözlerini eksiksiz hatırlarım! Belki birgün, çocukluğumun üç tekerlekli bisikletlerine sığabilecek kadar küçülürüm!
Belki birgün, kalan zamanıma sığdıramayacağım kadar çok şey hatırlamayı başarırım!
Belki birgün, hayatımın irili ufaklı bütün boncuklarını iplerinden âzâde kılarım!
Belki birgün, yarısı boş bütün bardakların diğer yarılarını suyla doldururum!
Belki birgün, kaçırdığım bütün trenleri geri döndürecek sihirli sözcüğe ulaşırım!
Belki birgün, kitapların altını çizmediğim satırlarından tek tek özür dilemek zorunda kalırım!
Belki birgün, köşedeki simitçi çocuğun bütün simitlerini tek başıma satın alırım!
Belki birgün, iyi demlenmiş bir bardak çaya kimsenin bilmediği sırlarımı anlatırım!
Belki birgün, bir tuzluğa dokunan bütün parmakları bir hikayede toplarım!
Belki birgün, sükûnet kokulu uzak bir gölün sularına sevdiğim mısralar karalarım!
Belki birgün, aklıma takılan bütün o minik şeyleri bir kavanoza doldurup kaldiririm!
Belki birgün, yıllar önce pencereden firlattığım kağıttan uçağın indiği yeri aramaya çıkarım.
Belki birgün, evimin önüne yanaşmakta olan bir geminin sesiyle uyanırım.
Belki birgün, günlerimi ağırlastıran bütün o kasvetli kelimelerimden arınırım!
Belki birgün, önüme çıkan bir kaplumbağaya saatin kaç olduğunu sorarım!
Belki birgün, kurşunkalem kokan eski bir sınıf bulup karatahtasına "beyaz" yazarım!
Belki birgün, turuncu bir balığın küçük akvaryumuyla evimi takas ederim!
Belki birgün, ayakkabımın altındaki kara delikten uzayın karanlık kucağına düşerim!
Belki birgün, insanların içlerinden geçirdiklerini yayınlayan bir radyo kanalına rastlarım!
Belki birgün, kırılıp dağılmış kristal bir vazoyu sadece konuşarak eski haline getiririm!
Belki birgün, zaman zaman tesbihlerde de hata olabildiğini insanlara kanıtlarim!
Belki birgün, açmakta tereddüt eden bir gelinciği sessizce dünyaya çağırırım!
Belki birgün, bütün kiraz ağaçlarına tek tek çıkıp avazım çıktığı kadar bağırırım!
Belki birgün, "belki birgün"le başlayan bir tek cümle bile kuramadığımı farkeder ve ağlarım!

INSANLAR


INSANLAR VARDIR USTU NILUFERLERLE KAPLI,
BULANIK BIR GOL GIBI NE KADAR UGRASSANIZ GORUNMEZ DIBI
UZAKTAN GORUNUSU CEKICI, ALDATICI ICINE DALDIGINIZDA NE KADAR YANILTICI.
NE ZAMAN NE GELECECENI BILEMEZSINIZ
SOKULMAKTAN KORKARSINIZ, GUVENEMEZSINIZ

INSANLAR VARDIR
DERIN BIR OKYANUS, ILK ANDA URKUTUR, KORKUTUR SIZI
DERINLIKLERINDE SAKLIDIR GIZI ,DALDIKCA ANLARSINIZ, DALDIKCA TANIRSINIZ.
YANINDA KENDINIZI ICI BOS SANIRSINIZ.

INSANLAR VARDIR
COSKUN BIR AKARSU
BENT, ENGEL TANIMAZ, AKAR DURUR,SU YAKLASMAYA GELMEZ,
ALIR SURUKLER, TUTUNACAK YER GOSTERMEZ BEYAZ KOPUKLER
NE ZAMAN NEREDE BIRAKACAGI BELLI OLMAZ
BU TIP INSANLA BIR OMUR DOLMAZ.

INSANLAR VARDIR,
SAKIN AKAN BIR DERE, INSANI RAHATLATIR, HUZUR VERIR GONULLERE
YANINDA OLMAK BASLI BASINA BIR MUTLULUK
SESINDE, GORUNTUSUNDE TATLI BIR DURGUNLUK

INSANLAR VARDIR
BERRAK PIRIL PIRIL BIR DENIZ
BOSA GITMEZ NE KADAR GUVENSENIZ
DIBINI GORURSUNUZ, HERSEY MEYDANDA KORKMADAN DALARSINIZ
SIZI SARAR BIR ANDA ICI DISI BIRDIR CEKINME ONDAN
HER SOZU ICTENDIR HER DAVRANISI CANDAN

INSANLAR VARDIR, CESIT CESIT TIP TIP
HER BIRI BASKA BIR KARAKTERE SAHIP GORMELI, INCELEMELI, DOGRUYU BULMALI
HERSEYDEN ONEMLISI INSAN, INSAN OLMALI...
Teşekkürler Hamdullah çuvalcı

Bir kuş ilkbaharı müjdeleyebilir.
Bir gülümseme bir arkadaşlığı başlatabilir.
Bir tokalaşma bir ruhu canlandırabilir.
Bir kelime bir amacı belirleyebilir.
Bir oy bir ulusun yaşamını değiştirebilir.
Bir gülüş kederi alt edebilir.
Bir adım her yolculuğu başlatabilir.
Bir umut ruhlarımızı aydınlatabilir.
Bir dokunuş şefkati anlatabilir.
Bir kalp neyin doğru olduğunu bilebilir.
Bir tek insan farkı yaratabilir.Bu yüzden "ben olsam ne olur, olmasam ne olur" demeyin.
Siz çok şeyi ifade ediyorsunuz...

Teşekkürler: Sevgi

Teşekkürler...FERDA UZUNER

GİTTİN

Gittin... Ben arkandan sadece baktım... Oysa söylenecek o kadar çok şeyim vardı ki... Gidersen, iyiye dair ne varsa içimde, yitireceğim hepsini. Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak. Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin gözlerimi, o karanlıkta yolumu kaybedeceğim. ...diyecektim sana... Konuşamadım.

Gittin... Gidişini görmemek için gözlerimi kapadım. Öylesine acıdı ki içim tutup koparsalardı kolumu, bacağımı bu kadar acı duymazdım. Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden. Ağlayamadım.

Gittin... Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa... Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek, tutkum hayatı sadece seninle paylaşmaktı. Anlatamadım.

Gittin... Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden. Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperirdin yine, biliyorum. Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini, gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu. Tutamadım.

Gittin... Bir yıkım gibiydi gidişin. Sen adım adım uzaklaşırken benden, çöküp kaldı bedenim olduğu yere. Nice terk edilişlere dayanan bu yürek, bu kez yenilmişti. Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım. Kalkamadım.

Gittin... Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum. Hazırdım gidişine. Kaçak zamanları yaşıyorduk. Zaman bitecek ve sen gidecektin. Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim. Devam edemedim.

Gittin... Bir şey söyledin mi giderken?.. "Kal" dememi istedin mi? Son bir kez "Seni Seviyorum" dedin mi?... "Bekle beni, döneceğim..." diye umut verdin mi?.. Beynim öylesine uğulduyordu ki. Duyamadım

Gittin... Nereye gittiğin önemli değildi. Binlerce km. uzakta da olsan, iki metre ötemde de fark etmiyordu. Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu. Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım. Kurtulamadım.

Gittin... Unutulanların arasına katılmalıydın. Anıları sandığa koyup hayatı yeniden yakalamalıydım. Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim. Yapamadım.

Gittin... Bir okyanusun ortasında, tek küreği kaybolmuş sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi. Bil ki sevmekten vazgeçmedim seni. Bil ki seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde. Bil ki seni unutmayacağım.

M.B.

MERHABA ARKADAŞIM...

Merhaba gülen gözlü arkadaşım!Dudağındaki tebessümü kaybetmemişsin daha.
Ne güzel dünyaya gülen gözlerle bakabilmek ve insanlara tebessümler saçabilmek senin gibi
Biliyorum, üzülüyorsun donuk gözlerle karşılaşınca
Ne yapalım arkadaşım!Herkes senin gibi olamaz...
Duyabiliyorum "hayır olmalı" dediğini.
Haklısın arkadaşım!Aslında bütün insanlar senin gibi olmalı
Bilseler bir tebessümle neler yapabileceklerini,
Bir çocuğun gözlerindeki ışıltıyı,bir tebessümle nasıl görebileceklerini,
Sıkıntılarla dolu bir insana,nasıl dünyaları verebileceklerini bilseler,
Ve gülen gözlerin buzları nasıl erittiğini,kalpleri nasıl birleştirdiğini bilseler,
Eminim onlar da senin gibi olmak isterlerdi...
Ve sevgi saçıyorsun gülen gözlerinle arkadaşım.
Saf ve hiç beklentisi olmayan bir çocuk gibi...
Hayır arkadaşım!Sevgi,sadece sevgiliye duyulmaz.
Sevgi evrenseldir...
Hiç kimse altın yığınları gibi kasasına kilitleyemez onu.
O'nun yeri kalplerdedir...
Bir annenin kalbindedir o'nun yeri,çocuğuna verebilmek için.
O'nun yeri bir bahçıvanın ellerindedir,sevgi tohumları saçabilmek için...
Evet,sevgi her yerdedir.
Yeter ki sen onu bulmak iste.
Sevgiyi bulmak kolay,zor olan onu elinde tutabilmekte.
Unutma arkadaşım!Sevgiyi duyabilmekle de iş bitmiyor .Sevgiyi göstermekte gerekiyor.
Hayat kısa arkadaşım,bugün olan yarın yok!
Sevgiyi göstermek beklemeye gelmez,yarın çok geç olabilir...
Elindekini kaybetmeden kıymetini bilmelisin.
Biliyorum arkadaşım,bana hak veriyorsun.
Şimdi koş sevdiğinin yanına!
Önce ona gülen gözlerle sımsıcak bir gülümse ve "seni seviyorum" deyiver,içinden gelen en sıcak sesinle ..
Hayır,bunlar komik şeyler değil arkadaşım...
Seni seviyorum anne,seni seviyorum baba,kardeşim,arkadaşım demek komik değil.
Bu senin gibi bütün canlılara karşı sonsuz bir sevgi duyan bir insan için hiç de zor değil..Sadece biraz cesaret arkadaşım.
Bu yalnızca, yüreğinin buz kapladığını zanneden insanlara biraz zor gelecektir,
Ama onlar da senin gösterdiğin cesareti gösterdiklerinde,kalplerinde sevgi kıpırtılarını hissettiklerinde
Ve ağlamayı öğrendiklerinde,inan her şey onlar için ve bütün insanlar için daha güzel olacak.
Evet arkadaşım!Gülmek varken surat asmak niye, güldürmek varken ağlatmak niye,güzel sözler söylemek varken,kalpleri kırmak niye?
Hayat çok kısa arkadaşım ve bu dünyadaki hiç bir şey kırılan kalplere değmez.
Şimdilik hoşçakal arkadaşım...Yine gel.
Yanına senin gibi gülen gözlü,yüreği sevgi dolu insanları alıp yine gel olur mu?
Beni fazla bekletme.Çünkü yarın burada olmayabilirim ..
"SENİ SEVİYORUM" demek için geç kalmayın! SEVGİYLE KALIN

Teşekkürler: Rosem

MATEMETİKTEN ESİNTİLER

Matematikte sayıların getirdiklerine bir bakalım !

3 x 37 = 111
6 x 37 = 222
9 x 37 = 333
12 x 37= 444
15 x 37 = 555
18 x 37 = 666
21 x 37 = 777
24 x 37 = 888
27 x 37 = 999

12 x 42 = 21 x 24
23 x 96 = 32 x 69
24 x 84 = 42 x 48

12345679 sayısınıntek başına bir özelliği yok. Ancak 9 ve 9'un katları ile çarptığımızda , ortaya ilginç bir sonuç çıkıyor.isterseniz sonuçları kontrol edin.
Sonuca ir daha bakın şiir gibi deilmi???

#12345679 x 9 = 111 111 111
#12345679 x 18 = 222 222 222
#12345679 x 27 = 333 333 333
#12345679 x 36 = 444 444 444
#12345679 x 45 = 555 555 555
#12345679 x 54 = 666 666 666
#12345679 x 63 = 777 777 777
#12345679 x 72 = 888 888 888
#12345679 x 81 = 999 999 999

12345679 x 999999999 = 12345678987654321............şaka gibi


3² + 4² = 5²
10² + 11² + 12² = 13² + 14²
21² + 22² + 23² + 24² = 25² + 26² + 27²
36² + 37² + 38² + 39² + 40² = 41² + 42² + 43² + 44²

(0 x 9) + 8 = 8
(9 x 9) + 7 = 88
(98 x 9) + 6 = 888
(987 x 9) + 5 = 8888
(9876 x 9) + 4 = 88888
(98765 x 9) + 3 = 888888
(987654 x 9) + 2 = 8888888
(9876543 x 9) + 1 = 88888888
(98765432 x 9) + 0 = 888888888
(987654321 x 9) - 1 = 8888888888

831831 / 7 = 118833
831831 / 11 = 75621
831831 / 13 = 63987
831831 / 77 = 10803
831831 / 91 = 9141
831831 / 143 = 5817
831831 / 1001 = 831


1 x 8 + 1 = 9
12 x 8 + 2 = 98
123 x 8 + 3 = 987
1234 x 8 + 4 = 9876
12345 x 8 + 5 = 98765
123456 x 8 + 6 = 987654
1234567 x 8 + 7 = 9876543
12345678 x 8 + 8 = 98765432
123456789 x 8 + 9 = 987654321

Teşekürler, Sude.

KONUŞ BENİMLE

Adam fisildadi, "Tanrim konus benimle" ve bir kus civildadi agacta ama adam duymadi. Sonra adam bagirdi "Tanrim konus benimle!"

Ve gokyuzunde bir simsek cakti, ama adam dinlemedi onu. Adam etrafina bakindi ve "Tanrim seni gormeme izin ver" dedi. Ve bir yildiz parildadi gokyuzunde. Ama adam farkina varmadi. Ve adam bagirdi, "Tanrim bana bir mucize goster!"

Ve bir bebek dogdu bir yerlerde. Ama adam bunu bilemedi. Sonra adam caresizlik icinde sizlandi, "Dokun bana Tanrim ve burada oldugunu anlamami sagla !"

Bunun uzerine Tanri asagi dogru suzuldu ve adama dokundu. Ama adam kelebegi elinin tersiyle uzaklastirdi ve yuruyup gitti.

Teşekürler,Seda

Sen hiç sanal bir insan gördün mü? Yani aslında öyle biri yok. Sadece biz var sanıyoruz. Çöllerde yitmiş insanların susuzluktan gördükleri söylenen serap gibi. Mühim mesele, çetrefil iş vesselam. Sadece sen var sandığın için var olan. Yani düşünüyorum öyleyse varım cinsinden karmaşık bir boyut. Oysa ben daha felsefenin tavuk yumurta fenomeninin bile içinden çıkabilmiş değilim. Ne kadar çabaladıysam da soyut düşünme ve soyutu algılama boyutuna bir türlü ulaşamadım. Benim bir şeyi anlayabilmem için modellerini yada nesnenin kendisini görmem lazım. Dokunmam, koklamam, hatta tadına bakmam gerekir.

Yazın ortalığı yakıp kavurduğu bir gününün tam ortasında bu önemli sorun aklıma takıldı. O kent senin, bu kent benim evini kaybetmiş çocuk gibi dolaşıp duruyordum. Güneyde portakalı ünlü bir ilimizdeydim. Bu güzel ve çok ama çok sıcak ilimize haksızlık etmeyelim. Tantuni kebabı ve cezeryesinin ünü de portakaldan geri kalmaz hani. Hepinizin harita üzerinde parmağım kör gözüne diye şıp diye bulduğunuz o ilde internetten yazıştığım bayan bir arkadaşım vardı. Bu kadar yol gelmişim bir telefon edeyim diye düşündüm. En fazla tanımıyormuş gibi yapar. “Siz de kimsiniz, ben sizi hatırlayamadım”, der diye düşündüm. Kendi kendime biraz morarmak dışında nasılsa bir kaybım olmazdı. Diyelim ki yabancı bir kentte iki karış suratla dolaşıyorsunuz. Kim sizin adam yerine konmadığınızı bilecek? En fazla tantuniye fazla acı koymuş, itfaiyeden yardım istemeye gidiyor diye tahmin edebilirler.

O gün gerçekten çok sıcaktı. Güneş gökyüzünden sokağa inmiş dövecek adam arıyor gibi öfkeliydi. Üzerimdekiler terden sırılsıklamdı. Telefonumu belimden kovboylar gibi saniyenin onda biri hızıyla çekip numarayı çevirdim. İtiraf etmeliyim ki endişeliydim. “Görüşelim görüşmesine ama hava çok sıcak, şu anda taze fasulyenin soğanını kavuruyorum. Dün evde temizlik yaparken düşüp bacağımı kırdım. Ayağım kırk gün alçıda kalacak. Bu gün meteoroloji öğleden sonra hava yağacak dedi. Ayakkabılarımı kapının önünden komşunun köpeği almış ve parçalamış. Çok isterdim ama çıkamam” deyebir mi? Olumsuzluk kişiliğimin bir parçası olmuş. Tam tersine “şu anda neredesin” dedi. Etrafıma bakıp gördüğüm bütün ticari levhaları heceleyerek okuyup saymaya başladım. “PTT’ye çok yakın olmalısın, on dakika sonra seni oradan alırım” demez mi? Önce görmemiştim ama PTT’ye çok yakınmışım. Daha ne olduğunu bile anlamadan arabasıyla çıkıp geldi. Büyük bir içtenlikle elimi sıktı, “hadi gidelim”, dedi. Gidelim gitmesine de nereye? “Ya bir gören olursa” ben erkeğim ama sana ne derler?

Arabasının klimalı olmasını çok sevdim. Hızır gibi gelip beni cehennem sıcağı sokaktan söküp aldı. Yat limanında ağaçlarla gölgelenmiş bir çay bahçesine götürdü. Kendisine diyet kola bana çay söyledi. Ona söyle tepeden tırnağa bakacak vaktim ve fırsatım bile olmadı. Sanal biriyle aynı masada karşı karşıya oturuyordum. Forsa öyküsünün kahramanı gibi elime bir taş alıp kafama vurmak istedim. Yaşadıklarım gerçek mi yoksa sanal mı? Kafamı gözümü parçalamadan sanki her gün görüşüyormuşuz gibi sıcak bir sohbete daldık. İşten, güçten, kitaplardan, günlük yaşantımızın sıradan ayrıntılarından konuşmaya başladık. Hiç zorlanmadan, hiç bu gün hava da çok sıcakmış sözcüklerini sık sık tekrarlamadan.

Biz iki sanal iki salakmışız. Salaklık da nerden çıktı demeyin. İletiler ve sanal sohbetlerde hep kendimiz olmuşuz. Yeni karşılaşmamışda sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz hissini yaşadık. Oysa hepimiz biliriz ki sanal ortama yaygın olarak gönül postası görevi yüklenir. Orada bütün düşlerinizi gerçek gibi sunabilirsiniz. Mesleğinizi, yaşınızı, fiziksel özelliklerinizi, zevklerinizi, servetinizin miktarını, başarılarınızı olduğu gibi değil olmasını istediğiniz gibi yaratabilirsiniz. Bizim yaratıcılığımıza ne olmuş bir türlü anlayamadım. Küçük yalanlara bile hiç şans tanımamışız. Daha sonra ne mi oldu? Biraz sabırlı olun anlatacağım. İki saat kadar oturup sohbet ettik. Çok çay içtim, çok konuştum, çok şaştım kaldım. O gün öğleden sonra benim bu kentte çok sevdiğim bir dostum olduğunu anladım. Acıları, hüzünleri, sevinçleri bana benzeyen ve beni seven bir dostum. O kentte kaldığım süre içinde üç kez görüştük. Gizlerimize dokunduk, sözlerimize dokunduk, ellerimiz ellerimize dokunmadık. Nedendir bilmem netten öyküler hep bir aşka çıkmalı, hep bir kaçamağa varmalı beklentisi vardır.

Siz hiç sanal karpuz gördünüz mü? Kabuğunun kalınlığı, yeşili, kırmızısı, siyah çekirdekleri, şeker gibi serin tadı sadece sözcüklerden üretilmiş. Ben görmedim. Sanal insanlar her sabah yüzünü yıkadıkları ellerinin parmaklarıyla dokunur tuşlara. Beyinlerinden akan sözcükler sizin gibi sıcacık yüreklerde demlenir. Ben hiç üç kulaklı adam da görmedim. Üç kulaklı adamlar yalnız çocukların şarkılarında gülmecedir. Ancak tek ayak üzerinde söylenen kırk yalan bir sanaldır

Teşekürler,Cem

BABALAR VE KIZLARI

0 yaşında
Baba : Ne kadar da güzel. Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı? Gözleri de bana ne kadar çok benziyor.
Kızı : Bu gözlerini benden hiç ayırmayan adam,babam olsa gerek.

5 yaşında
Baba : Prensesim benim, güzel kızım. Söyle bakalım baban sana ne alsın?
Kızı : En çok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin.

10 yaşında
Baba : Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız?
Kızı : Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi erkekle evleneceğim. Babam bu ay harçlığımı arttırır mı?

15 yaşında
Baba : Ne kadar da çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu gidişle başına kötü bir şey gelecek. Sanırım daha sert konuşmalıyım.
Kızı : Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum. Bana baskı uygulamasından
nefret ediyorum. Ne zaman özgür olacağım?

20 yaşında
Baba : Artık sözümü dinlemiyor. Benden giderek uzaklaşıyor. Kendi parasını da kazanmaya
başladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii. Uzun zamandır tatlı bir-iki laf geçmedi aramızda zaten. Evi de
sürekli erkekler arıyor. Galiba kızım elden gidiyor.
Kızı : Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor. Hele geçen gün giydiğim mini eteğe karışmasına
ne demeli? Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım. Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık!

25 yaşında
Baba : Bir gün bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor. Zaten aramız eskisi gibi değildi.
Şimdi bir de kocası var. Prensesim beni terkediyor.
Kızı : Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki? Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden yapıyor. Kendi hayalindeki damat değil ya! Sanki birlikte yaşayacak olan o.

30 yaşında
Baba : Çok az görüşüyoruz. Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur. Hem torunlarımı
da özlüyorum. Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize gelemiyorlar ki...
Kızı : Babamları da çok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda çok üzgün geldi sesi. Haftasonu onlara süpriz yapmak en iyisi.

40 yaşında
Baba : Kızım, benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor. Ona göre çağın gerisinde düşünüyormuşum. Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim. Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı. Şimdi beni beğenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim.
Kızı : Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor. Sürekli bir şeylerden yakınıyor. Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama. Ya ona bir şey olursa? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım.

45 yaşında
Baba : Kızımın mutlu bir yuvası olması ne güzel. Gözüm arkada gitmeyeceğim. Her şeyi kendi başardı. Onunla gurur duyuyorum.
Kızı : Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim. İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten. Allah'ım onu benden alma!

50 yaşında
Baba : Dünyada mutlu kal kızım !
Kızı : Seni çok özleyeceğim ve arayacağım babacığım.Şimdi ben kime danışacağım, kim yardım edecek bana? Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol. Ve hep yanımda olduğunu hissettir, ne bileyim ben,arada sırada işaretler yolla mesela. Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım?

55 yaşında
Kadın : Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım. Keşke seni hiç üzmeseydim demeyeceğim, çünkü "keşke"lerin hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini biliyorum.Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni üzdüğüm her gün için çok ama çok pişman olduğumu bil olur mu?
Binlerce gözüyle, boşluktaki adam uzanır, düşsel bir incelikten onu kendi gecesine alır...